De veertiende Haegsche Bluf Marathon op zaterdag 6 juli kende nieuwe uitdagingen voor roeiers en organisatie. Er was een aardige wind van 4 tot 5 Bft met windstoten van 6 tot 7 Bft voorspeld. De stabiele weersverwachting van donderdag tot en met zaterdagochtend rechtvaardigde geen vaarverbod. Dus gingen we met 25 boten rond het vlot van start. Met tussenpozen van de verschillende velden duurde dit twee uur. Met alle boten onderweg kon de HBM-commissie aan de bar genieten van een welverdiend kopje koffie of thee. Dat duurde maar kort, want een blik op de weerapps baarde ons zorgen. De weergoden hadden besloten de roeiers met harder dan voorspelde windstoten te bestoken. Wat te doen, nu de eerste ploegen al lang en breed onderweg waren?
Tijdens de stuurlieden hadden we alle roeiers op het hart gedrukt om geen risico’s met de wind te nemen. En marathonroeiers die de hele dag op het water zitten, ver van huis en haard zijn wel wat gewend. Dus we besloten om het heen-en-weertje naar de kust bij Monster van vier kilometer te laten vervallen, zodat de roeiers voor de ergste windstoten binnen konden zijn. Dankzij onze controleposten onderweg konden we dit makkelijk doorgeven aan de roeiers. Helaas hadden de weergoden haast en tierde de wind bij aankomst welig. Boten werden aan het vlot goed vastgehouden, met veel mensen getild en in de windvrije loodsen schoongemaakt en afgeriggerd.
Voor de roeiers was het een heroïsche dag. Naast de constante wind, werden ze van tijd tot tijd niet alleen door windvlagen maar ook door stortbuien gegeseld. De warme wind blies de meeste roeiers gelukkig weer droog. Elk nadeel heeft zijn voordeel zullen we maar zeggen. Eén roeister raakte licht onderkoeld, maar is in Schipluiden bij een controlepost in een warme auto gezet, waarbij één van onze trouwe vrijwilligers instapte om de boot met bemensing veilig thuis te krijgen.
Dat je voor onze marathon goed moet kunnen kaartlezen en navigeren wisten we wel. Eén ploeg besloot het Westland zelf te verkennen. We waren ze kwijt, maar met ‘live locatie delen’ aan in de app, konden we ze via de kortste route naar huis praten. Het hebben van een goed opgeladen boottelefoon hoorbaar voor de stuur en bekend bij de organisatie is dus geen overbodige luxe!
De roeiers kwamen na 50 kilometer moe, maar voldaan aan. Ze hadden het een mooi avontuur gevonden en waren bijzonder trots op hun prestatie. Dat mocht ook wel, want de pilot gig roeiwedstrijd voor de Scheveningse kust was afgelast en de FISU World University Championships Rowing op de Willem Alexander Baan in Rotterdam werd vanwege harde wind en golven gedurende de dag afgelast.
Uitslagen
Met zulk weer is elke deelnemer natuurlijk een winnaar. Dit jaar kregen zij allen als aandenken een welverdiend sleuteltje 10/13 omgehangen. De winnaars van de wedstrijdvelden ontvingen onze traditionele Haegsche Ooievaarmascotte. De uitslag staat hier en de foto’s hier (meer foto’s volgen).
In de wherry wonnen Jeroen Maassen, Bauke Abma, Dick Boter en Ingrid van Lochmann van Bennekom van Roeivereniging De Drie Provinciën met een tijd van 5:15:36.
De snelste OC2x+ was van De Kogge. Jan Ruiter, Richard Overstegen en Bart de Groot wonnen in een tijd van 4:42:50.
Een dag nadat Duitsland op het EK verslagen was toonde marathonroeiend Duitsland haar kracht. Stefan Verhoeven, Frederike Nitschke, Wilbert de Jong, Hendrik Warntjes en Wolf Gardian van Clever RC wonnen met de snelste dagtijd van 4:11:16 het OC4X+ veld.
Epiloog
Wij waren blij met 29 aangemelde ploegen, waarvan drie van De Laak die de route eerder verkenden zodat alles op rolletjes verliep. Oude bekenden, maar ook verenigingen die nog niet meedraaien in het marathoncircuit. Van De Kogge uit Onderdijk (NH) tot De Waal uit Nijmegen. En van Voorne-Putten uit Zwartewaal tot ’t Diep uit Tuk. Vereerd waren we met de gezellige en competitieve buitenlandse ploegen van de Clever Ruder Club en The Open Antwerpse Roeivereniging.
Toen alle boten weer schoon in de loods en op de botenwagens lagen, het Indisch buffet genuttigd was, de sociëteit opgeruimd en de roeiers naar huis, was de wind gaan liggen en brak het zonnetje door. Tijd voor een laatste drankje op het terras.
